POEZI NGA SHABAN CAKOLLI

DRURI I JETËS
Liliane Perrin-it

Ajo vdiq ne nentor
dhe flamujt e fateve tona
i zbritem ne gjysmeshtize.

Liliane Perrin-i,
medalon i perjetshem
ne do ta mbajme te varur
ne kujtimet tona.

Ajo iku ne nentor
dhe vjeshta hyri me verdhesi
ne visoret e endrrave
duke shkundur gjethet
ne Drurin e Jetes.

KËNGË QYQESH
nga shaban cakolli

KËNGË QYQESH
Ne pullazin e shtepise
tubohen qyqet.

Neteve me hene
maje oxhaku
heshtjen mortore
vetem kenga e tyre
e prish.

Mbeshtjell me endrra kobzeza
nena mallkon
kengen e tyre mortore.

BYLBYL I LUMTUR
nga shaban cakolli

Bylbyl i Lumtur

Ti ne kafaz
e une mes natyre
ti kendej
e une matane pasqyre.

Ti larg ne qiell
e une poshte ne toke,
as per nje shekull
s´behemi shoke.

Eja te nderrohemi
per shekullin e ri:
une pellumb:
Ti behu njeri.

SHABAN CAKOLLI
DHËMBJA MORI DHEUN

Dhembja mori dheun
dhe loti rrodhi
kur vdiq Ikona e Artit
i madhi Faruk Begolli.

KËNGË NË DARDANË
(Metush Krasniqit)

Në Dajkofc
e në Dardanë
anembanë
këndohet një këngë.

Këndon bilbili
majë lisi
për një legjendë
që lindi fisi.

Këndojnë në kor
shkëmbi e lumi
duke rënë nëpër fushë
për Shqiponjën e Krasniqes
në qiellin e kuq të Kosovës.

DARDANË
Diteve me diell
Neteve me hene
nga nje lot ne bebez
Per mallin tend.

Per ujin e gurrave
te Dardanes
me te embel
se gjiri i nenes.

Te dua Toke Dardane
Ç´me vyen jeta
pa pranine tende?
Prane teje te prehem
nder varre
me mbane shpresa
Per Ringjalleje.

SA TË DUA KOSOVË


Sa të dua Kosovë
edhe pse na ndanë
kjo largësi
sikur të bëhesha Shqiponjë
në çerdhe tjetër s´ishahy.

Je për mua vend i dashur
tjetër në botë nuk kam pëlqyar
nën një shkurre,isha përplasur
shpirtin tim për të ushqyar.

Foleja ime,larg mendje mos me qit
ne çerdhen tënde,mungon zogu yt
Nuk të harroi,po të përbehem
më ndriço shtegun,që të mund
të kthehem.

VIZIONARIT
(Ibrahim Rugovës)


Jeta
hije e vogël
Për ëndrren tonë
të madhe.
Mbyll një portë
hap një dritare
për tëdal
në një moshë tjetër.
ERDHI DITA
T´´mbledhim frutet
në atë pemë të jetës
Në mungesën tënde.
Dita e dhembjes së madhe
N´shekuj morti
u rritën brezat
duke pritur
të vish ti,
me një fanar ardhmërie
në dorë.
Tani një diell i kuq
rri varur
në atë degë të bleruar
në pemën e jetës.
AI iku
Po një brerore lirie
ndriçon përjetësisht
në atë afresk
me portretin tënd.

Ty që po vjen

Në këtë botë
erdhëm njëlloj
me rregullat e ngurta
të natyrës



A lejon natyra
pamjet me dy fytyra


Njëri maskë
laraskë
në atë degë të fatit
që çukit
kokrrat e inatit


Me kurriz për murriz
tjetri kruan
unazat e shekullit

Lamtumirë


Tërë kohën u rropate
për këtë jetë bajate
ndërtoje kulla prej letre
rrokaqiej e pallate

Atë që bëje ditën
rrënoheshin brenda nate


Falë të qoftë
o miku im
ky mashtrim

Mort

Të etur për gjak
këta barbarë
edhe në ëndrrat e tyre
hapnin varr


Po nga varri i tyre
s’ do mbijë as fije bari
vetëm ndonjë gjethe ançari
mund ta sjell
era nga shkretëtira

Këngë në Dardanë

Metush Krasniqit



Në Dajkoc
e në Dardanë
anembanë
këndohet një këngë
përjetësie

Këndon bilbili
maje lisit
për një legjendë
që e lindi fisi

Këndojnë në kor
shkëmbi
e lumi
duke rënë
nëpër fushë
për shqiponjen e Krasniqes
në qiellin e kuq
të Kosovës

Kosovës

Kosovë
copë fushe e Edenit
me përmasa ëndrre
me qiellin
përplot shqiponja
që ngrejnë qerdhe
nëpër zemrat tona

Për ty, dritë


Flakadan lirie
që n driconte nëpër zemrat tona
me shekuj



Shekull pagjumësie
është ky
c’ të bëjmë me ty
në cilin qerpik
si në shandan
të vëmë
në cilin qiell
të bebëzave tona
të grisura


Tokë e shenjtëe
e Kosovës
me këtë florë
të kuqe gjaku
me xixëllonja stralli
që dalë kanë
nga nga limfa jonë

Në brendi

Këndej gjithë zjarr
e andej akull
vetëm gjurmë
e kthtërave
të stinës në xham


Zjarri djeg
leckat e stinës së ikur
nga fryma e detit
të strukur në gjethe bajameje

Një syth ëndrre
zënë e ka zogun e bilbilit
në kafaz